Pedagog
Eğitim öğretim yılının başında sınav kaygısıyla ilgili yazı yazılır mı diyenleriniz olabilir.
Teşbih de hata olmaz derler. Nasrettin hocanın testi hikayesindeki gibi ben de öğrencilerimize ve ailelere testinin kırılmaması için önerilerde bulunmak istedim.
Eskiler “Nasıl başlarsan öyle gider” demişler. Usta şoförler arabalarının yıpranmaması için, yakıtı daha verimli kullanmak adına araçlarını devirli kullanırlar. Motor hacmine göre devirli kullanılan araba fazla yağ yakmaz ve yıpranmaz.
Sınav kaygısının bireysel tetikleyicilerinin en önemlisi yeterli ve verimli çalışmamaktır. Üşenmektir, ertelemektir ya da vazgeçmektir. İç motivasyonu yeterli düzeyde olmayan öğrenci, zamanını yönetmekte zorluk çeker. Önceliklerini belirleyemez. Konular biriktikçe kaygı yaşanma eşiği artar. Yapamama korkusu, sınav sonuçlarına çevreden gelen tepkilerle tetiklenip hayat kabusa dönüşür.
Tembellik kelime anlamıyla bir işi yapmamak, ertelemek, istememektir. Bir işi yapmanın, yapmak istemenin bireye sağlayacağı faydaları bireyin kendisi düşünemiyorsa, içselleştiremiyorsa, o iş hiç zaman yapılmaz ya da yarım yapılır. Yaşanan tembellik ve atalet duygusunu sınav kaygısı bahanesine yüklemek ise çevreye karşı geliştirilen moda bir savunma mekanizmasıdır. “Çalışıyorum ama olmuyor, yapamıyorum” demek ise koskoca bir yalandır.
Ders yılı başında öğrencinin kendine uygun ve uygulayabileceği bir zaman planı hazırlaması işin başlangıç noktası olmalıdır. Öğrenci eğer zamanla ilgili mülkiyet kavramını yeteri derecede içselleştirmişse her şeyi zamanında uygun miktarlarda yapmayı da bilecektir. Kendi zamanını yönetebilen birey yaptıklarının sorumluluğunu da almayı bilir. Eksiklerini kabullenir, olması gereken ile olan arasındaki farkı nesnel bir biçimde değerlendirip yeni eylem planları hazırlar.
Yapılan sınavlardaki başarı ya da başarısızlığı doğru değerlendirmek, eksikleri, olması gerekenleri görebilmeyi ve kaygıyı doğru yönetebilmeyi kolaylaştırır. Zamana endeksli zorunluluklar kaygıyla kardeş gibidir. Yapamama endişesi zamanın azalmasıyla artabilir olarak bilinse de uygulanacak programın doğru planlanması kaygının belirli bir düzeyde olmasını sağlayacaktır.
Tembellik bir alışkanlık oluyor da başarı neden olmuyor? Başarının bireyin kendisi tarafından ödüllendirilmesi içsel motivasyon için en doğru yoldur. Demek ki yapabiliyorum, gücüm yetiyor algısını yaşayabilmek tembelliğin girdabından kurtulmak için yüzmeyi öğrenmek gibidir. Başarı yaşandıkça hem içsel hem dışsal motivasyon artacağı için çalışmanın daha anlamlı hale gelmesi başarının sonsuzluğuna yürümeyi kolaylaştıracaktır.
Bu konuda veli ve öğrencilere son önerim eğer çalışmaya başlama noktasında, zaman planı yapma konusunda sorun yaşıyorsanız bir uzman yardımı almaktan çekinmeyin. Zira Sürecin başında alınan destek sonuna doğru yaşanan yüksek kaygılan kurtulmak için alınan destekten çok daha etkili ve verimli olacaktır.
