MİLLET İRADESİ DEDE SULB İRADESİ

               İnsanlık var oluşundan günümüze kadar çeşitli toplumlarda, çeşitli evre ve gelişme gösterdi. Batı toplumlar güneş’e, ay’a kimisi kendi yaptığı puta tapmanın saçmalığını anladı.  Elle tutulamayan gözle görülemeyen Allah’a inanıldı. Kimi Musa’ya, kimi İsa’ya kimi Mustafa’ya inandı. Evrensel adı konan dinlere inandı. Toplumu yönetmek kötü yaratık olan insanı iyiliğe güzelliğe barışa yöneltmek için dini ve toplumsal önder Yahudiler Havra’da, Haham, Hıristiyan’lar Kilise’de Papaz, Müslüman’lar Cami’de Hafız’ın öğütlerini dinleyerek hak ve hukuk arayarak bir arada yaşamanın kurallarına alıştırıldı. Bu dini iktidarın yanı sıra toplum içinde akıllı, bilek ve yetenek gücü insanlar çıkıp toplumu ben din adamlarından daha iyi yönetirim diyerek lider oldular. Toplumu ikna ederek kendilerini dağladılar, kimi krallığını, kimisi şahlığını, kimisi padişahlığını ilan edip kendi aklınca insan sürüsüne çoban oldu. Bu iktidar dededen – dedeye, babadan-oğula, oğuldan-toruna devam eden sulb iradesi. Kral, Şah, Padişah’ın hareminde gösterebileceği erkeklik gücüyle devam ederken, dini iktidarla, Sulb iktidarı arasında kavga çıktı, paralel iktidar olunmaz, din ile siyaset ayrılsın dendi reform ve Rönesans hareketiyle halk-millet iktidarı yaratılarak demokrasi diye bir yönetim tarzı yaratıldı.

                Demokrasi rejimide köhnedi, hele bizim gibi ekonomik, sosyal, yaşam özgürlüğü olmayan toplumlarda eski tas, eski hamamı. Yalnız tellaklar değişiyor. Padişahlar ulufe, mir, arazı, hediye, sadaka dağıtıyorlardı. Şimdikiler yem kupon, arazi, rüşvet, nohut kömür dağıtarak iktidarlarını sürdürüyorlar. Halkta Allah razı olsun deyip dua ediyor. Geri kalmış toplumlarda halk sadakayı rüşveti hediyeyi sever, geçmiş dönem koskoca cumhurbaşkanlığı koltuğunda oturan Abdullah Gül dahi Suudi Arabistan kralının hediye ettiği iddia edilen meçhul hediyeyi açıklayamadı, açıklamadı siz hesap edin gerisini.

                Yüzde 2 fazlalıkla değil, yüzde 3 fazlalıkla dahi iktidar olsanız dahi yüzde bir azınlık değildir, krallar, şahlar, padişahlar halkın yüzde, yüzünü temsil ederdi, hatta din dil ırk renk mezhep farkı gözetmeden, bizde padişahlığa mı dönsek hazır Bilal oğlan yetmişken.

                Hoşçakalınız…