Menemen Treni!..
Değerli okurlarım, bu hafta ülkemizin can sıkıcı gündeminden biraz olsun uzaklaşmak isteğindeyim. Bu nedenle Psikolog Dr. Üstün Dökmen’e bir dostunun anlattığı bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. İzlemiş de olabilirsiniz; Sn. Üstün Dökmen bir dönem TRT’de “Küçük Şeyler” adlı bir program yapıyor ve sunuyordu.
Dökmen’in “Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati” adlı kitabını okumanızı öneririm.
***
Üstün DÖKMEN kendisine anlatılanı aktarıyor;
“Tren İzmir’den Menemen istikametinde yola çıkmış… Yaşlı bir teyze kondüktörü çağırıp:
- “Yavrım Menemen’i varınca beni bildiriver, aman unutma…”
demiş.
Kondüktör de “sen uyu teyzem, Menimen’i varınca ben seni bildiricem.” Diye garanti vermiş.
Teyze güvenip uyumuş. Kondüktör ise olayı unutmuş. Tren Menemen’i geçmiş. Epey sonra kondüktör teyzenin ineceğini hatırlayıp makinist’e koşmuş. Treni durdurmuşlar ve çok üzülmüşler.
Gecenin bir vakti kadıncağızın Menemen’e tek başına dönmesi olacak iş değilmiş.
Makinist:
- “Dur, ben Treni geri alayım, Menemene geri dönelim. Gece fark eden olmaz; sonra soran olursa da ‘yanlış makasa girmişiz’ deyip idare ederiz” demiş. Ve gece karanlığında Menemene geri dönmüşler.
Teyze uyanmış; - “Ömrüne bereket yavrım” diyerek çantasını açmış ve bir hap yutmuş. Tekrar başını yaslamış, uyumaya başlamış!..
Kondüktör hayretler içinde; “inmiyor musun?” diye sormuş.
Teyze;
“Yok yavrım, ben bugün Doktora gittiydim, Doktor 2 tane hap verdi. Birini Basmane’de alcen dedi, ikinciyi de Menemen’i varınca alcen. Ben hapımı aldım, hadi kal sağlıcakla!..”
demiş.
***
Kıssadan Hisse:
Karşınızdaki kişinin sözlerine ve davranışlarına bakıp onun ne düşündüğünü yüzde yüz anlamanız mümkün değildir. Ancak; önemli olan hata yapmamak değil, yapılan hatalardan ders alıp deneyim kazanmaktır.
*** SEVGİ, SAĞLIK ve DOSTLUKLA KALIN…
