GENÇLER ARTIK ÜMİTSİZ

Buna göre, Türkiye genelinde 15 ve daha yukarı yaştaki kişilerde işsiz sayısı, temmuzda bir önceki aya göre 506 bin kişi artarak 3 milyon 902 bin kişiye yükseldi. İşsizlik oranı ise 1,4 puanlık artış ile yüzde 12 seviyesinde gerçekleşti. 
 

DİSK/Genel-İş sendikası Araştırma Dairesi`nin "Türkiye`de Genç İstihdam" isimli raporu yayımlandı. Araştırmaya göre OECD`de yüzde 39,6 olan genç istihdam oranı, Türkiye`de 2020 yılı birinci çeyrekte yüzde 30,9 iken, 2021 yılı 1. çeyreğinde yüzde 30,6`ya geriledi.
 

Rapora göre Covid-19 krizi ile birlikte de gençlere yönelik koruyucu istihdam politikalarının uygulanmaması, gençlerin insana yakışır işlere erişimini daha da güçleştirdi ve genç işsizliğinin artmasına neden oldu. Toplam genç işsizliği resmi verilere göre son bir yılda yüzde 8,8 artarak yüzde 25,3`e yükselirken, geniş tanımlı işsizlik oranı yüzde 42,7`i buldu.
 

Genç kadın istihdamı ise genç erkeklerin yarısı kadar. 2021 yılı ilk 3 ayında genç erkek istihdamı yüzde 41, iken, genç kadın istihdamı sadece yüzde 19,6 düzeyinde gerçekleşti. En fazla işsizlik artışı da enç kadın işsizliğinde görüldü. Son bir yılda genç kadın işsiz sayısı yüzde 15,6 artarak yüzde 31,7`e yükselirken, geniş tanımlı genç kadın işsizliği yüzde 52,4`ü buldu. 
 

Raporda, "Bu veri, her genç iki kadından birinin işsiz olduğunu göstermektedir" ifadesine yer verildi.
 

Üniversiteler açıldı gençler yeni umutlarla okullarının heyecanını yaşıyor. Peki ya 4 yıl sonra?
 

Üniversite mezunlarımız iş arayışlarına giriyor. Özel sektör aldı başını gidiyor. İş olanakları sağlanmadığı gibi birde iş tecrübeniz var mı gibi sorular kafamızı kurcalıyor. Yıllarca okuyup hayaller kuran gençler eve hapsoluyor. Artık üniversite mezunları çalışamayacaklarını kabullenmiş halde, iş aramıyor, evde oturuyorlar. Ve sayıları her geçen gün artmakta. 
 

Üniversite artık okumak için okunmamalı. Öğrenciler el becerilerine ve istediği mesleklere yönelmeli. Pandemi dolayısıyla eğitim durumu zorlaşmışken bunun için çözümler yapılmalı. Acil uzaktan eğitim ve yüz yüze eğitimdeki başarısızlık nedeniyle her eğitim ve öğretim tür ve düzeyinin zaten bir buçuk yılı pandemi de yok oldu. Öğrencilerin kapanma süreçlerinde fiziksel olarak bedenleri güçsüzleşti, internet bağımlılığı arttı, bilim, sanat, siyaset ve sevgi üretimleri zayıfladı, kültürel bir çoraklaşma başta üniversitelerde ve okullarımızda hissediliyor. İşsizlik sorunu düşündürürken eğitim sistemi de nasıl olacak şeklinde sorularla bizleri düşündürüyor. Okumak ya da iş öğrenmek konusunda gidip geliyoruz. Ezbere dayalı bir eğitim sistemi içerisindeyiz. Eğitim sisteminde uygulamalarla hatta mümkünse işin asıl yerinde yani sahada bulunarak öğretilmenin daha faydalı olacağını düşünüyorum. 
 

Çok sayıda mühendis, veteriner, mimar ve farklı branşlarda mühendisler işsiz geziyor. Atanmayan öğretmen, sağlıkçı gibi yüksek öğrenim görenlerle işsiz üniversite mezunu sayısı artıyor.
 

Çevremizde işsizlik konusu açıldığında işverenin tepkisi eleman bulamıyoruz oluyor. Yani işverenin istediği nitelikte bir elemanı istenilen ücretle bulunamıyor. Örneğin bir işveren teknik eleman arıyor ve karşısına mühendis çıkıyor. Mühendise istediği işi yaptıramıyor ve mühendisin istediği ücreti karşılayamıyor. Aynı şekilde marketlerde, mağazalarda çalışan atanamayan birçok öğretmen, sağlık çalışanları mevcut.