Eğitimde odaklanma
Şemsi Galfa - Başarı üzerine odaklanmış eğitim sonuç odaklıdır.
Gelişim odaklı eğitim ise süreç odaklıdır.
Eğitim uzun soluklu sabır, zaman, emek, sevgi, saygı, özveri, isteyen bir süreç olduğundan bu süreci sindire sindire keyif alarak çocuğa uygun eğitim müfredatları ile teorik ve pratik olarak ilgilendiği alan ile birlikte ,hayata dair de bir çok konu ile süreci sürdürebilmesi sağlandığında çocuk oyuncuda içsel motivasyonun oluşması sağlanacak, sonuçtaki durumu çocukta çevresinde ve kendisinde travma yaratmayacaktır. Belki sonuç idealindeki beklentiye uygun olmayacak ama Çocuk geçirdiği sağlıklı süreçteki yaşanmışlıklar, mutluluklar ve öğrenilmişliklerin kendisine kattıklarıyla bir çok tecrübeler edinecek ve bu edindiklerini bir ömür boyu kullanacak, ailesine vatanına milletine yakışır bir birey olacaktır.
Sonuç odaklı müfredatta çocuk oyuncu eksik yada yetersiz gelişecek hep dışsal motivasyona ihtiyacı olacak güdümlü ve robotik bir durum alacaktır. Bu eğitim modeli eğitimci odaklı olup eğitimcinin kişisel ego ve menfaatlerine hitap etmektedir.
Günümüz Türkiyesi’nde her alandaki eğitim biçimleri sonuç odaklı bu durumda oluşan kaygı ve tereddüt bir baskı unsuru oluşturduğundan insan kaynaklarımızda çağdaş kaliteyi yakalamamız mümkün değil.
Okullarda sınav ve not kaygısı, çocuk futbolunda netice derece, kupa, şampiyonluk kaygısı çocukların ve gençlerin sonuç odaklı olmalarına sebep olduğundan, anı yaşamaları, öğrenmeleri ve gelişmeleri ıskalayıp, günü kurtarma, kolaydan yol alma vb durumlar ile gelecekleri tesadüflere kalmaktadır.
Çocuk ana rahmine düştükten, doğup refleks dönemi bitimine kadar Yaradan’ın doğal sürecini o kadar güzel yaşamaktaki insan eli yüzde yüz her alanına değene kadar.
Ne zaman ki insan eli ,aile olarak, cevre olarak, okul olarak, öğretmen olarak, kulüp olarak, antrenör olarak çocuğa gence değiyor arızalar başlıyor, hiç bir çocuk olumsuz alan ve yollara düşmüş olarak doğmuyor hepsi berrak tertemiz doğuyor insanı insan yapan, ya da insanı bozan yine insan. İnsan kalitesinin yükselmediği toplumlar geri kalmaya ya da yok olmaya mahkumdur.
