Bir dostu kaybettik!

Yusuf Eroğlu

Uzman Veteriner Hekim- E.T.F.F. Temsilcisi

Gazeteci Orhan Mutay kardeşimizi, elim bir trafik kazasında kaybettik. Allah`ın rahmeti üzerine olsun. Ruhu şad olsun. Karıncayı incitmeyen bir insandı. Güzel fikirleri vardı. Şairdi. Yavaş konuşur, konuşurken bile insanları incitmemeye özen gösterirdi. Olay Gazetesinde yazı yazdığımız  zamanlarda, birlikteydik. `Hocam` diye hitap ederdi. Ölüm elbette Allah’ın emri. Her doğan ölümü tadacaktır. İnna lillahi ve inna ileyhi raciun. Elbette, ondan geldik, yine ona döneceğiz. Lakin ,böyle güzel insanları, genç yaşta kaybetmek hüzün verici,  İnsanın inanası gelmiyor. Çok sıkıntılar çekti. Ama boyun eğmedi. Bir lokma ekmek için düşüncelerinden, mücadelesinden vazgeçmedi. Ne güzel bir insandın sen, Orhan kardeşim. Yolda yürürken bile, sanki kaldırıma zarar vermemek için nazikçe yürürdün. “Belki de onun kaderi, mutsuz olmaktı, başkaları mutlu olsun” diye. Umarız, Yüce Mevla indinde de kabul görürsün. Yüreği, insan sevgisi dolu dost insan. Mekânın Cennet olsun. Orhan Mutay kardeşimiz için, yıllar önce çalıştığı Olay Gazetesi önünde, tören düzenlendi. Her kesimden insanlar vardı. Gazeteci arkadaşlarının tamamı oradaydı.,. keşke, hayatta iken de sahip çıksaydık. Keşke sağlığında da, aynı ilgiyi görseydi.”Kıymet bilmek, kaybedince arkasından ağlamak değil, yanındayken sımsıkı sarılmaktır”.Saniyeler sonra ne olacağını bilmeden. yıllar sonrasının hayalini kuruyoruz. Bir de bakıyoruz ki, nefes bitmiş. Menzile ulaşmamışız. O zaman, gelin, Yunus Emre’nin şiirinde dediği gibi, kalp kırmayalım; “Bir kez gönül kırdı isen, bu kıldığın namaz değil. Yetmiş iki millet bile, elin yüzün yumaz değil”. Rahmetli Orhan Kardeşimiz, ölümünden 10 saat önce, sosyal paylaşım sitesinde,Necip Fazıl Kısakürek’ten bir alıntı yapmış..Sanki ölüm içine doğmuş gibi.Yazımızı bununla  bitiriyoruz. Var mı? Allah’tan (c.c) yukarı, kabirden aşağı. Toplan ruhum gidiyoruz, sen yukarı, ben aşağı. Allah’ın (c.c) rahmeti üzerine olsun kardeşim. Ruhun şad, mekânın Cennet olsun!