Yıkılan eski Çanakkale'nin hüznü!
Önce evlerimizi yıktık. Tek katlı, iki katlı evlerimiz apartman oluverdi. Bahçelerimizin bekçileri ağaçlarımızı eksilttik. Anılarımızı, ayak izlerimizi yok ettik.
Ve geldik devlet kurumlarına. İlk Merkez Ortaokulu gitti! Orada yetişen nesil için çok acı verici oldu. `Okulumuzu geri istiyoruz!` diye aylarca bağırdılar. Sonra unutuldu gitti.
Defterdarlık`a, Özel İdareye kıyamamıştık. Güçlendirme yaptık, yine olmadı. Kepçeler çok zorlandı yıkımda. Çürük güçlü binalar! Yıkımcılar iyi para kazandı. Demir pahalı, keza hurda da pahalı. Hurda pahalı olunca, yıkım da tatlı!
Bağkur binası yine gitti. Eski Halk Eğitim de. SSK kurtardı kendini. Çünkü misafirleri ağır geldi! Belediye nasıl gittiğini hiç anlamadı! Şimdi sıra Emniyette.
Velhasıl, eski Çanakkale yıkılıp gitti. Silik silik anılar kaldı. Hüzünler çoğaldı. Oralarda çalışanlar; yıllarca hergün aynı binaya girenler mahsunlaştı.
Yeni binalar, Çanakkale`ye yeni gelen insanlar gibi geliyor şimdi bize. Daha selamını almadığımız, yüzlerine aşina olmadığımız insanlar gibi, yeni binalarda.
NOT: 18 Mart`tan önce yıkımına başlanan. Ve 18 Mart törenlerinde görüntü kirliliği yapmaması için alelacele üstü örtülen bina var ya bina! Zor zar yıkıldı. Ama o demir yığınları nedense aylardır orada duruyor. Diyorum, hurda demir daha da pahalansın da öyle mi satalım diyorlar acaba! Bu görüntü kirliliği değil mi? Bakın yakında seçim meçim olursa, gelen giden olur. Haberiniz olsun.
***
Artık tatiller sıkıcı oluyor!
Tatil denince, ilk akla gelen bir araba olurdu eskiden. Zengin fakir bulur bi dört teker , ailecek gezilirdi. Yeme içme de karınca karınca idare edilirdi.
İlk defa bu bayram hissettik ki, artık yerimizden kıpırdayamıyoruz. Arabanın kontağı, yeni gelin gibi nazlanıyor!
Bir yerlere gitsen, cebin kaldırmıyor. Miden yapışıyor!
Yani anlıyacağınız tatiller sıkıcı oldu artık. Onun için yapmayan dokuz günlük tatil matil! Bırakın çalışalım da, canımız sıkılmasın!
