ÖMÜR BİTER SEÇİM BİTMEZ
Bizim gibi geri demokrasilerde, her yıl seçim sandığı konur, kendi elimizle yeni putlar yaratıp, tapınarak ovunur, ömür geçiririz. İnsan ilk çağlardan itibaren doğum, yaşam hele ölümü çözememiş, önceleri Ay’a Güneş’e tapmaya aşlamış, ilim ilerleyip, insan beyni çalışmaya başlayınca dünyanın yuvarlık olduğu kendi etrafında ve de güneş ve ayın etrafında döndüğü anlaşılınca bundan vazgeçilmiş, dinler icat edilmiş, doğum olayı her canlı gibi varlığını sürdürebilme duygusuyla erkek ve dişi birleşimiyle doğum olayı çözülmüş, hatta tüp bebek dahi bulunmuş, yaşam biçimi her insan için değişik algılanmış, kimisi bu dünyanın geçici, gelecek dünyada cennette bir parsel arsa edinmek için, kimisi bu dünya ya bir kez gelinir, dünya nimetlerinden olduğunca yararlanmak için yaşamının her dakikasını değerlendirmeye insanlık için neler yapılabileceğine ayırmıştır. Herkes düşüncesinden mutludur.
İnsanoğlu sonraları kendi yaptıkları putlara tapmaya başlamış, hem ölümü çözememiş, hem de kendi yaptığı puta kendinin tapmasını saçma bulmuş, putları kırmış peygamber dediğimiz kişilerce toplumsal yaşamın kurullarını, doğum ve ölümün sonrası için bir takım öneriler insanlara daha akılca, daha yorumu kolay gelmiş, havra’lar, kiliseler, camilerde toplanıp ahlaki, hukuksal, toplumsal yaşamın şartları anlatılmaya başlamış. Çağımızda teknoloji zirveye doğru tırmanırken uydu, bilgisayar, ipad ler den sonra ölümde çözülecek, zayıflayan dini duygularımızın yerini bambaşka duygular alacak.
Bizim gibi geri toplumlarda tapmak ön planda, kendi yarattığımız seçtiğimiz, kişilere tapıyoruz. Yok, neymiş makamına saygı ve sevgiymiş, geçin efendiler geçin. Cumhurbaşkanı Çankaya’ya işinin başındayken, Vali, Belediye Başkan’ı, milletvekili makamında veya meclisteyken, hâkim savcı, daire müdürü, kürdüseyken, resmi dairede görevdeyken saygılı olacağız. O koltuklardan kalkıp, sokağa çıktıklarında ne makamı, nede koltuğu sırtlarında veya popolarını altında taşımıyorlar, kendi kendimizi aldatmayalım, bayağı tapıyoruz.
A.B.D. devlet başkanı Barack Obama arabayla uzun bir yolculuktan karnı acıkmış, yol üzerindeki bir büfede durmuş büfe önünde sıra varmış sıraya girmiş Amerikan vatandaşı olarak, sırası geldiğinde sandviçini almış arabasına dönmüş masal gibi değil mi?
Hoşçakalınız.
