Fabl, edebiyatın en eski türlerinden biridir. Fabl, hayvanlar, bitkiler veya cansız varlıklar arasında geçen olaylarla insanlara ahlaki dersler vermek veya bir düşünceye güç kazandırmak isteyen bir edebi türdür. Fabl, toplumu eğitici, örneklendirici ve kötü davranışlardan caydırıcı bir işlev görür. Bu yazıda, fablın tanımı, özellikleri, örnekleri ve tarihi gelişimi hakkında bilgi vereceğiz.
Fabl, edebiyatın en eski türlerinden biridir. Fablın kaynağı tam olarak bilinmemekle birlikte, Frig uygarlığına dayandığı düşünülmektedir. Fabl, Hititler zamanında taş tabletler üzerine resmedilmiştir. Fabl, daha sonra Yunan, Roma, Hint, İran, Arap, Türk ve Batı edebiyatlarına yayılmıştır. Fablın en ünlü yazarları Ezop, La Fontaine ve Beydaba’dır. Ezop, M.Ö. 6. yüzyılda yaşamış Yunanlı bir köledir. Ezop’un fablları, M.Ö. 3. yüzyılda derlenerek yazıya geçirilmiştir. La Fontaine, 17. yüzyılda yaşamış Fransız bir şairdir. La Fontaine, Ezop’un fabllarını Fransızca’ya çevirmiş ve kendi fabllarını yazmıştır. Beydaba, 11. yüzyılda yaşamış İranlı bir filozoftur. Beydaba, Hint edebiyatından etkilenerek Kelile ve Dimne adlı fabl kitabını yazmıştır.
Fabl, edebiyatın en eski ve en etkili türlerinden biridir. Fabl,
hayvanlar, bitkiler veya cansız varlıklar arasında geçen
olaylarla insanlara ahlaki dersler vermek veya bir düşünceye güç
kazandırmak isteyen bir edebi türdür. Fabl, toplumu eğitici,
örneklendirici ve kötü davranışlardan caydırıcı bir işlev görür.
Fablın ögeleri kişiler, olay, yer, zaman, çözüm ve öğüttür.
Fablın en ünlü yazarları Ezop, La Fontaine ve
Beydaba’dır.
