“Destek göremedik, kırgınım”

 

Mavitay Çocukların Kültür Evi’nin Müdürü Erdinç Alnıak Uluslararası Çanakkale Çocuk Bienali’nin ardından Çanakkale’deki kurumlara ve odalara kırgın olduğunu belirterek, Çanakkale Belediyesi ve bazı hassas isimler dışında yerelde göremedikleri desteği ulusal boyutta gördüklerini söyledi.

Alnıak Çanakkale’de odaların, iş adamlarının ve çeşitli kurumların gönüllülük esasına dayalı ve ünü Çanakkale sınırlarını aşan ve 5000 çocuğa ulaşılan Çocuk Bienal’ine bakışının ulusal ve uluslar arası boyuttaki profesyonellikten çok uzak olduğunu belirtti.

 

Mavitay’ın 2012 yılını genel olarak değerlendiren Erdinç Alnıak 2013 yılı ile ilgili de projelerini gazetemiz aracılığı ile paylaştı.

 

Erdinç Alnıak: Mavitay’ın kurulum süreci Bayramiç doğumlu sanayici Deniz Çınaroğlu’nun doğduğu kentte olan bir vefasının göstergesi olarak, yok olma aşamasına gelmiş tarihi yapılardan en azından birini kurtarmak amacıyla başladı. Deniz Çınaroğlu’nun edebiyatçı eşi Ayla Çınaroğlu’nun Papaz Evi diye bilinen ve iç bölümü tamamıyla çökmüş bu yüzyıllık mevcut yapıyı çocuk kütüphanesi ve kültür evi olarak hayata geçirme düşünceleri Mimar İsmail Erten’in hazırladığı proje ile ruh buldu. Yapı önce Çanakkale-Tübingen Troia Vakfı yapısına bağlanarak 2007’de Mavitay Çocukların Kültür Evi adıyla kullanıma açıldı. Ocak 2009’dan sonra da Çanakkale Mavitay Kültür Sanat Eğitim Derneği adı altında etkinliklerini sürdürüyor. Mavitay Çocukların Kültür Evi, yetişkinlerin yanında, çocukların da okul dışı zamanlarını sanatsal ve kültürel, nitelikli uğraşlarla geçirebilecekleri; özel yeteneklerini ortaya çıkarabilecek ve geliştirebilecekleri; sosyal katılım ve davranışlarında nitelik kazanabilecekleri bir kurum olarak düşünüldü.

 

Erdinç Alnıak: Mavitay’ın hedef kitlesi 5-15 yaş arası çocuklar. 2012 yılında okullarla işbirliği halinde çalıştık. Mavitay olarak sürekli devam eden atölye çalışmalarımız vardı, ama Bienal’e yoğunluk verdik. Okullarda da Bienal üzerine çalışmalar yaptık. Bu süreçte çocuğun sanata yaklaşımı, çocuk ve sanat gibi çeşitli konularda sunumlar yaptık.

Erdinç Alnıak: Çocukların daima sanata, kültürel etkinliklere ve spora ilgisi var. Ama bu zemini ve koşulları hazırlama konusunda pay veli ve öğretmenlere düşüyor.

Erdinç Alnıak: Dersane, okul, not üçgeni içinde kursların ve derslerin içine gömülen baskı altındaki çocuk mevcut sistem yüzünden özellikle de bizim hitap ettiğimiz 5-15 yaş aralığındaki bir kesim yoğunluklu olarak derslere yoğunlaştığı için zaman ayıramıyor. Bizim atölye geri bildirimlerinde de tespit ettiğimiz kadarıyla bu not odaklı, pragmatist sistem yüzünden çocuklar kendilerini ifade etme yeteneğinden noksan kalıyorlar. Bakıyorsunuz çocuk derslerinde çok başarılı, ama sosyal hayatta iletişimi ve kendini ifade şekli çok zayıf. Metin yazma konusunda ciddi sıkıntı yaşıyor. Çünkü çocuk sadece sınavdan iyi not almak odaklı hareket ediyor, kendisiyle bile yarış içinde. Bu noktada öğretmenler ne kadar motive etse de çocuk ancak ders dışında farklı etkinliklerde yer aldığı zaman mutlu oluyor ve kendini buluyor. Bizim amacımız çocuğun içindeki sanatçıyı ortaya çıkartmak değil, çocuğun kendini ifade etmesine olanak sağlamak. Dünyanın en iyi fotoğrafını çekmesi, ya da dünyanın en iyi resmini yapması önemli değil.

 

Erdinç Alnıak: Bizim kurucumuzun bir önerisi vardı. Farklı meslek gruplarından insanları Mavitay’a davet edip çocuklarla bir araya getirmek istiyoruz, bunun koşullarını hazırlayıp 2013’te hayata geçirmeyi planlıyoruz. Çocuklar çiftçi, marangoz ve garson gibi değişik meslek gruplarının gerçekte ne işler yaptığını daha yakından tanıma fırsatı bulacaklar. Bunun dışında kentte çeşitli etkinlikler düzenleyeceğiz. Kent Müzesi, Arkeoloji Müzesi gibi müzelere geziler planlıyoruz. Geçtiğimiz süreçte Türk çocuk edebiyatındaki önemli isimleri Çanakkale’ye getirmiştik, bu önemli bir işti ve bunu devam ettirmeyi düşünüyoruz. Masal günlerimiz de aynı şekilde devam edecek. Bunun yanında toplum merkezleri ile de ortaklaşa çalışmalar yapmayı planlıyoruz. Fotoğraf çekme teknikleri, interneti doğru ve amacına uygun kullanma ve üretme yanında paylaşma gibi çeşitli atölye çalışmaları yapmayı planlıyoruz. Bugün herkes internet kullanıyor, herkesin evinde bilgisayar var, ama bir blog nasıl açılır, neden açılır, nasıl foto eklenir, nasıl paylaşılır, doğru fotoğraf nasıl çekilir gibi detayları ezberin ötesinde teknik anlamda bilen çocuk az. Bir de barış temalı çeşitli aktiviteler yapmayı düşünüyoruz. Yine çocuklarla birlikte ebeveynlerin içine katılacağı ortak projeler geliştirmek istiyoruz. Çünkü veli algılamazsa çocuğa ulaşmak zor oluyor. Neticede çocuğu getirecek olan veli. Veliler çocukların ne yazık ki belli bir yaşa kadar sanatla uğraşmaları onun dışında derslere ağırlık vermeleri konusunda pragmatist yaklaşınca bunun kırmak zor oluyor. Resim belli bir yaştan sonra yapılmaz anlayışı bile var.

Erdinç Alnıak: Mavitay’ı hiç tahmin etmediğiniz kişiler biliyor, özellikle kente yeni gelenler, şehir dışındakiler, hatta Türkiye dışında başka ülkelerde biliniyor. Bu ilgi ve araştırma ile doğru orantılı bir şey. Ama bir bakıyorsunuz Çanakkaleli ve Mavitay’dan haberi yok. Bizim asıl amacımız Mavitay’la çok sayıda çocuğa uzanmak ve model olmak ve farklı kentlerde de aynı tür etkinlikler yapılmasına öncülük etmek istiyoruz.

Erdinç Alnıak: Mavitay’da 1000 kişi üzerinde kayıt var. Grupların takip ettikleri çalışmalar farklı. Amacımız daha çok çocuğa ulaşmak. Bienal sırasında ayda 1000 çocuğa ulaştık.

 

Erdinç Alnıak: Bienal kapsamında 19 ülkeden çocuklar geldi. Türkiye’de çeşitli illerden eğitimciler bize ulaştı. Bieanalin anlamı ve mantığını anladılar, ufukları gelişti, heyecanlandılar. Destek anlamında Mavitay Çanakkale Belediyesi ile ortaklaşa çalıştı diyebiliriz. Belediye bizim üzerimizde hakimiyet kurmadan, projelerimize müdahale etmeden yanımızda yer aldı. Bunun dışında çok özel duyarlılık gösterenler de oldu. Ama açıkça söylemek gerekirse kırgınım, odalardan ve farklı kurum ve isimlerden destek göremedik. Bu bir gönüllülük meselesidir. Ne yazık ki profesyonel bakış açısını yakalayamadıklarını gördük. Yerelden göremediğimiz desteği, ulusaldan gördük. Bu sadece maddi ve lojistik bir yardım ya da bağış gibi algılanmamalı, biz Bienalle 5000 çocuğa ulaştık ve çok sayıda ailenin evine girdik. Ama bir sonraki Bienalde daha ulusal boyutta adınlar atacağız. Yaptığımız iş ulusal, hatta uluslararası boyutta ve yerelde anlaşılamamak kötü. Ama bazen de bizde mi acaba yeterince projeyi anlatamadık diye de özeleştiri yapıyoruz. O yüzden artık meseleyi de doğru yere oturtup, olumsuz sayılabilecek bu deneyimi geride bırakıp 2013 Barış Projesine ve 2014 2.Çocuk Bienali’ne bakacağız.

Erdinç Alnıak: Ben teşekkür ederim, işlerinizde başarılar dilerim.