Dursan; “Sabahları da içmeye başladım. Aşırıya gittim. Eskiden akşam beşten önce içmiyordum. Ama erkenden içmeye başladım. Öğlende içmeye başladım. Bütün gün alınan alkol bende ellerimde titremelere yol açtı. Vücutta titremeler oldu. Rahatsızlıklarım arttı. Özellikle sabahları içmeye devam ettim. Sabahları yarım şişe alkol almadan çorba dahi içemiyordum. Yarım şişe alkol aldıktan sonra kahvaltımı ancak yapabiliyordum. Artık ayık dakikamız dahi olmuyordu. Uyuduğum zaman ayık kalabiliyordum. Ayık denebilirse. Daha sonra Çanakkale’ye geldim.”
OLAY: Tedavi süreci nasıl gelişti?
Dursan; “Devlet hastanesinde 8 ay 10 gün tedavi gördüm. Uzun oldu, çünkü doktoruma kendim rica ettim. Mümkün olduğu kadar uzun süre tedavi sürsün, bazı bilgiler edinmek istiyordum. 21 günlük ilaç tedavisi ile kimsenin alkolü bırakacağına inanmıyorum. Mümkün değil, kimsenin başaracağını zannetmiyorum. Bu nedenle tedavimin uzun sürmesini istedim. Alkoliklerin toplantılarına katıldım. Oradaki toplantılarda edindiğim tecrübelerimi arkadaşlarıma aktarmak niyetindeydim. Uzun süre toplantılara gittim. Hastaneye yatan alkoliklerle tek tek ilgilendim. Ne kadar alkolik varsa akşam yemeğinden sonra toplantı yaptık. Faydalı oldu.”
OLAY: Terapi tedavisi nasıl oldu?
Dursan; “İlk önce ilaç tedavisi oldu. Ben bir şey anlamadım. Hocamla görüştüm. AMATEM de yattığımı ifade ettim. Terapi tedavisinden söz ettim. Terapi başlatsak olur mu dedim. Hocam çok olumlu karşıladı. Terapiler başladı. İnanır mısınız ben ilaçla hiçbir tedavi görmedim desem yeridir. Terapilerden edindiğim o tedaviyi de hiçbir yerde görmedim. Bir insan bir alkolik o terapilere girecek oradan bir şey kapmadan çıkması mümkün değil. Alkolden nefret etmemesi mümkün değil. Terapi için kalabalık bir gurup olması lazım. O gurupta herkes özgeçmişini anlatıyor. Alkolden görmüş olduğu zararları anlatıyor. Alkolün kendine vermiş olduğu yıkımı anlatıyor. Bunları biz tecrübe edindik. Bu tecrübeler ışığında devam ettik. Terapilerde bilgiler edindik. Alkolik nedir, alkolikler nasıl yaşarlar bunlar konuşuluyor. Şimdiye kadar bizim toplumumuzda alkolizmin bir hastalık olduğu kabullenilmemişti. Yeni yeni kabul ediliyor. Alkolik, alkolizm ne demektir. Yeni yeni öğrenmeye başlanılıyor. Adama alkolik diyorsunuz sadece alkol aldığı için. Ama alkolik olan kişinin hasta olduğunu kimse bilmiyordu. Çoğumuz bilmiyordu. Bu adam içiyor, alkolik. Ama alkoliğin manası o değil. Alkolik demek hasta adam demek. Alkolizm de hastalığın adı. Ben göğsümü gere gere alkolik olduğumu söyleyebiliyorum. Anlamını biliyorum. Bu bir hastalık bende hastayım. Tedavimi gördüm. Alkolizm tedavisi gördüm ve iyileştim kendimle gurur duyuyorum. Alkolik olduğunuzu saklamayın tedavi gördüğünüzü nasıl mücadele ettiğinizi söyleyin. Tedaviden sonra neler yaptığınızı hangi tedbirleri aldığınızı, terapilerde neler kazandığınızı anlatın. Tedaviden sonra ikinci aydı, kriz geçirdim. Ama çok kuvvetliydi. Deprem gibiydi. Ansızın kriz geldi dünyam yıkıldı. İnanılmaz bir alkol isteği oldu. Kendimi zor tuttum. Arkadaşlarımı çağırdım. Arkadaşlarla beraber iki saat gezdim. Bu iki saati atlattın mı, bir altı ay daha rahatsın. Krizi geçireli iki ay oldu. Dört ay sonra bir kriz daha olabilir. İlle de dört ay sonra olacak anlamında değil. Kısa süre içinde de olabilir ama bu altı ayda mutlaka kriz olacak. Krizde ne yapması gerektiğini biliyorsan atlatabilirsin. Kişi bunu bilmiyorsa tekrar alkole dönebilir. Terapiler bana bunu öğretti. Bu krizi rahat atlatabildim.”
OLAY: Hastalık Nasıl Aşılabilir?
Dursan: “Alkoliklerin tedavisi hastanede 21 gün sürüyor. 21 gün içerisinde ilaç tedavisi gören hasta taburcu ediliyor. Taburcu edilen hasta ne yapacağını bilmiyor. Tamam taburcu oldu. Ben tedavi gördüm alkolü bıraktım. Bu tedavi sadece bir hafta alkolden uzaklaştırabilir. Bir hafta sonra krize yakalanır. Krize yakalandığında eğer terapi görmediyse rehberi yoksa kriz geldiğinde ne yapacağını bilmiyorsa bu adamın kurtulma şansı yok. Tekrar alkole, eski haline daha beter olarak döner. Eğer hasta tedavi sürecinde terapiye gittiyse rehberi varsa tedavinin ne demek olduğunu biliyorsa terapiden almış olduğu o derslerle rehberini çağırdığında rehberin ona verecek olduğu telkinleri tutarsa alkolden kurtulur, uzak kalabilir.. Alkolik taburcu olduktan sonra mutlaka takip edilmeli. Haftada bir gün mutlaka terapi görebilmeli. Hastanede terapi merkezi olmalı terapiler devam etmeli. Ya da bizim projemiz var. Eceabat Bigalı köyünde yer kiraladık. 7 dönümlük yer bağışı da var. Amerika da yaygın olan bir projeyi hayata geçirmek istiyoruz. Bu tür hastaları toplayıp alkolden uzaklaştırmak içine etkinlikler düzenleyeceğiz. Alkolikler tecrübe ve deneyimlerini birbirine aktarmalı bunlardan ders çıkmalı ve alkolden vazgeçmeleri gerekiyor. Yoksa 21 günlük ilaç tedavisi mümkün değil. Sosyalleşme şart. Rehber olmalı ve terapi yapılmalı. Bunlar olmazsa kısa sürede insan eski haline gelebilir. Bizim için tuzaklar çok. Sevinç neşelenme aşırı mutluk tuzak, kızmak sinirlenmek tuzak ,birileri ile kavga etmek ani refleksler bizim için her zaman tuzak. Biz bunu üzerimizden atabilmek için alkol arkasına sığınırız. Kendi kendimize yaratığımız bir nedendir bu. Gidip birine ben buna kızdım nasıl baş ederim diye danışabileceğimiz rehberimiz olmuyor. Rehber olursa daha kolay atlatılıyor.”
OLAY: Dernek olarak ne tür çalışmalar yapacaksınız?
Dursan: “Dernek fikri hastanede yatarken ortaya çıktı. Hastanede yattığımız diğer arkadaşlarla akşamları bir araya gelirdik. Yine böyle bir toplantıda konuşurken refakatçi bayan gelip bize toplanıyorsunuz ama bir derneğiniz bile yok dedi. İlk dernek fikri orada ortaya çıktı. Ondan sonra biz bunu doktorumuza aktardık. Mutlaka derneği kuralım dedik. Derneğin kuruluş aşamasından bugüne iyi geldik. Ufak adımlarla yol kat ettik. Bazı eksikliklerimiz var. Masa sandalye yok. Bunlar olmayınca arkadaşları bir araya getirip terapilere devam edemiyoruz. Bunlar olursa arkadaşlara daha güzel hizmetler verebiliriz. En azından bir araya toplanıp terapi anlamında toplantı yapabiliriz. Eceabat’ta 8 dönüm yere 1+1 yada 2+1 prefabrik evlerden 60 ev düşündük. Sağlık bakanlığı ile yapalım dedik ama prosedür yokmuş. Dernek olarak sponsor bulup yapmayı düşünüyoruz. Cüzi bir fiyatla alkolikleri oraya toplayıp meslek sahibi yapmayı hedefliyoruz. Üye arkadaşlarımız arasına meslek sahibi olanlar. Orada alkolik arkadaşları meslek sahibi yapıp alkolden uzaklaştırmayı düşünüyoruz. Valilik destek oluyor. Ama o destek yetmiyor. Büyük proje. Güney Marmara Kalkınma Ajansı var. Ora ile görüştük. Bu yıl içinde böyle konuların açılıp açılmadığını öğrenmek istedik. Böyle bir ortam olursa onlarda yardım edeceklerini ifade ettiler. Çanakkale için büyük ihtiyaç. Bodrumda uzun süre yaşadım. Orada alınan alkol Çanakkale de alınan alkolün yarısı bile yok. Çok alkol tüketiliyor. Kolonya içeni ilk kez Çanakkale de gördüm. Gençliği bekleyen çok büyük bir tehlike var. Geç kalınmış bir proje. Ama bir an önce yapmak gerekiyor. Çanakkale de onlarca dernek olmalıydı. Biz kurduk Çanakkale halkından büyük destek görürüz dedik ama umduğumuzu bulamadık. Herkesi göreve çağırıyorum. Herkes taşın altına parmağını soksun istiyorum. Bize destek verenlerin yakınları da alkolik olabilir. Bunları düşünerek bu derneği yaşatmalarını istiyorum. Çanakkale’den beklediğimiz desteği bulacağımıza inanıyorum.”
