“Erişebilirlik Herkes İçin Haktır”

 

 

Çanakkale Kent Konseyi Engelliler Meclisi Engelsiz Kent Çalışma Gurubu Kolaylaştırıcısı İrfan Güz, Engelsiz Kent Çanakkale raporu hakkında bilgiler verdi. Çanakkale’nin ergonomik ve ulaşılabilir bir kent olması için yapılması gerekenleri ifade eden Güz; “Kamusal binalara (kamunun kullanımına açık, resmi ve özel tüm yapılar) erişim, Açık alanlar (sokak, cadde ve meydanlar, parklar, rekreasyon alanları v.b.), Konutlar, Toplu taşımacılık, Trafik düzenlemeleri konularında yerel ve merkezi yönetim ile özel sektörün standartlara uygun düzenlemeler yapması gerekmektedir. Ancak bir o kadar önemlisi de, fiziki çevrenin istenen şartlara uygun gelişip gelişemediğinin denetlenmesi ve gerekli yaptırımların uygulanmasıdır” dedi. Hazırladıkları raporun öneriler bölümü ile ilgili bilgiler veren Güz şunları kaydetti ; “1- Çanakkale Valiliğimizin 2012 yılında kentimizdeki tüm aktörleri bir araya getirerek ve fikirlerini alınarak oluşturulan “ENGELSİZ ÇANAKKALE EYLEM PLANI SONUÇ BİLDİRGESİ” nde belirtilen hedeflerin gerçekleştirilip gerçekleştirilemediği konusunda kentteki tüm aktörlerin yeniden bir araya getirilerek, söz konusu bildirgenin yeniden gözden geçirilmesini ve günümüze uyarlanarak, yapılabilirliğinin de göz önünde tutularak, revize edilmesini ve “ENGELSİZ ÇANAKKALE ACİL EYLEM PLANI” na dönüştürülmesini öneriyoruz. 2- Engellileri dikkate almayan projeler onaylanmasın. (Yol, kaldırım, durak, bina giriş ve içleri, asansör-koridor-kapı-wc. genişlikleri vb.) Ayrıca, son günlerde gündemde olan kentsel dönüşüm projelerinde gerekirse bu hususların ek teknik şartname şeklinde hazırlanarak ihale süreçlerine dahil edilmesini öneriyoruz. Açık alanlarda olduğu kadar yapı içlerinde de engelli bireylerin kullanımları göz önüne alınarak planlama yapılsın. 3- Kent İmar Yönetmeliğinde değişiklik yapılması ve uygulanmasının sağlanmasını öneriyoruz. Örnek, Kadıköy Belediyesi 3194 Sayılı İmar Kanunu`nun ilgili belediyelere ve Büyükşehir Belediyelerine verdiği yetkiye dayanılarak engelliler için yeniden düzenleme yapmış. Resmi ve umumi binalarla (kamuya açık binalarla) ilgili uyulması zorunlu kurallar zaten önceki yönetmeliklerde vardı. Bu defa 23.06.2007 tarihli İstanbul İmar Yönetmeliği`nin 20. Maddesinde şehirsel çevrenin resmi ve halka açık binalarla, halka açık tesis ve alanların engelliler ve yaşlılar için ulaşılabilir hale getirilmesine ilişkin kurallar yeniden düzenlenmiş. Ayrıca, özel binalarla ilgili İmar Yönetmeliği`nde düzenlenen yeni Madde`de (6.-10. maddelerinde) şöyle deniliyor: “Su basman katına merdivenle çıkılan asansörlü binaların tamamı ile asansörsüz binaların toplam daire sayısı 8 veya toplam inşaat alanı 800 m2 ve daha fazla olanlarına da engellilerin ulaşılabilmesi için uygun eğimde rampa yapılması veya merdivene bitişik 0.80x1.00 m2 lik engelli asansör yapılması zorunluluğu getirilmiştir” 4- Kent içi ulaşım alanlarında gerekli önlemler alınmalı ve belirtilen standartlar dahilinde, engelli bir bireyin yardım almadan bir yerden bir yere gidebileceği şekilde ulaşım ağı oluşturulmalıdır. Belediyenin kendi otobüslerinin yanı sıra Özel Halk otobüsleri de engellilerin kullanımına uygun hale getirilmelidir. 5- Çanakkale Belediyesi, Sağlık Kurum ve Kuruluşları, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü ile Sivil Toplum Örgütlerinin bir araya gelerek kentin “ENGELLİ PROFİLİ” ni çıkarmalarını ve bu bilgilerin sürekli güncel tutulması için ortak bir proje geliştirilmesini öneriyoruz. 6- Kamunun kullanımına açık tüm iş yerlerine engellilerin bağımsız olarak erişebilirliğinin sağlanmasına yönelik düzenlemeleri teşvik etmek, özendirmek ve farkındalığa dikkat çekmek amacıyla; erişebilirlikle ilgili olarak gerekli çalışmaları yapan işyerlerine Belediyece “ENGELSİZ İŞYERİ SERTİFİKASI” verilmesini öneriyoruz. 7- Engelli araçlarının tamirinde kentimizde güçlükler bulunmakta, çoğu zaman bu araçlar ilimiz dışında yaptırılmaktadır. Eğer belediyemizin bir tamir atölyesi varsa bu araçlarımızın onarımlarının da bu atölye de yapılabilmesini öneriyoruz. Zira bu araçları kullanan engellilere büyük kolaylık getirmiş olacaktır. 8-Zihinsel engelli ve ağır engellilerin ailelerinin olmaması durumunda yaşamlarını devam ettirebilmeleri için bir bakım evi yapılmasını, ayrıca burada ailelerinle ikamet eden engellilerin de günübirlikte kalabilmesinin sağlanmasını öneriyoruz. Zira bu ailelerimizin yükleri gerçekten çok fazla. Örneğin pazara gidecek, toplantıya gidecek, doktora gidecek veyahut önemli bir sağlık sorunu için il dışına gidecek çocuklarını gönül rahatlığıyla bırakabilecekleri tam teşekküllü böyle bir yere zaruri ihtiyaçları var. 9- Belediye, hastaneler ve engellilerle ilgili görevleri bulunan kurumlarda işitme engelli dil bilen (Eğitim almış, sertifikalı) personel istihdam edilmesini öneriyoruz.”