Esra Güller

esragullerx@gmail.com

Öldürmeyen acı güçlendirir mi?

Kişisel gelişim kitaplarında unutulmaz bir sözdür bu. ”seni öldürmeyen acı güçlendirir." Peki ne kadar doğru?

3427

Sosyal medyada, kişisel gelişim kitaplarında neredeyse unutulmaz bir söz vardır. "seni öldürmeyen acı güçlendirir." Neden bunun doğru olduğunu kabul ediyoruz? Veya, bir acı bizi güçlendiriyor diye onu kabullenmeli miyiz? Fikrimce, etmemeliyiz. Acının insanı olgunlaştırdığı düşüncesi kabul görse de aynı zamanda güçten düşürebilir. Acıları göğüslemek için bizi güçlendireceği düşüncesinin altına sığınamayız.

Her zaman acı güçlendirmez. Bazen, öyle güçten düşürür ki insanı, ne yapacağımızı bilemeyiz. Bu esnada “Bu acı beni güçlendirecek, ayağa kalkmalıyım!" diye düşünecek kaç kişi var ki hem? Neden bunu düşünmek yerine, bazen canımızın yanabileceğini kabul etmiyoruz? Hayatta her zaman mutlulukla karşılaşmayacağımızı biliyoruz ama karşımıza çıkan acının bizi güçlendireceği etrafa yayılmış durumda. Ama acıya dayanmanın tek yolu bizi güçlendireceğine inanmak mı? Neden başka bir düşünceye sahip olamıyoruz?

Veya bir şey, bizim canımızı yakıyor olsa bile güçlenmek için ona tutunmalı mıyız? Bunu kabullenmek zorunda mıyız? Bence bunu yapmak, kendi kendine verilen zarardan başka bir şey değil. Bizi acıtan şeylerle yüzleşmeliyiz elbette ama güçlenmek umuduyla değil.

Geçmişe dönüp baktığımda, her insan gibi birçok şey görüyorum. Birçok farklı insanın acılarını, yaşadığı şeyleri duyuyor, biliyorum. Yalnızca bir insanla konuşarak değil, televizyonu birkaç dakika açtığımızda, bir kitabı birkaç sayfa okuduğumuzda insanların acılarına dokunabiliyoruz. Bazen de, karşımıza çıkan bir insanın söyledikleri bize öyle bir his bırakıyor ki acının ne demek olduğunu unutuyoruz.

Acı kavramına aynı zamanda farklı bir yerden bakabiliriz tabii. Bizim acı dediğimiz şeyler, başkası için nasıl görülüyor? Biz kendi acılarımızı büyük görürken en büyük acıyı kendimizinki sanıyor, belki de öyle düşünüyoruz. Bu düşünceye doğru ve yanlış diyemem tabii. Bana göre acı kavramı, kişiye göre değişken bir durumdur. Birinin yaşadığı acıları küçümsemek hiçbir insanın yapamaması gereken şeyler arasında yer alıyor bana göre.