Ayrıntıların, oyunun kaderini ne kadar çok etkilediğini bu maçta görmüştüm.
1977-1978 sezonuydu. İkinci lige çıkma mücadelesinin son engelini aşmak için, Ankara`da 19 Mayıs Stadı’na çıkacaktık. Rakibimiz İstanbul`dan Alibeyköyspor`du. O yıllar, üçüncü lig yerine terfi ligi vardı. Müsabakalar, Türkiye genelinde elemeli olarak yapılıyordu. Tüm sezonun karşılığı final maçını kazanan, Türkiye genelinde 2 takım, ‘İkinci Lig’e Merhaba’ diyecekti. O dönemde, Türkiye`de tek grup Birinci Lig (şimdiki Süper Lig) 2 grupta İkinci Lig (şimdiki 1. Lig) vardı. Yani, bu aşamaya gelmek için, iyi bir takım olması ve çok başarılı bir sezon geçirmek gerekiyordu. O sezon gerçekten çok başarılıydık. Antrenörümüz Ömer hoca dahil, bütün futbolcular Çanakkaleliydi. Bu maçta, hatırladığım kadar Kaptan Titoz Engin abi, Rahmetli Kalecimiz Ömür abi, yine rahmetli Sami abi, Kenan abi, Cengiz Çinte, Baba Hüseyin, Marlon Cahit ve Kör Nadir forma giymişti. Aylardan sanırım Mart ayıydı. Hava serin ve kapalıydı. 19 Mayıs, O yıllarda Türkiye`nin sayılı büyük ve çim olan statları arasındaydı. Müsabakaya başladığımızda, zemin harikaydı. Maç karşılıklı ataklarla iki denk takımın mücadelesi şeklinde geçiyordu. Hatta maçın ilk çeyreğinde, bir topumuz da direkten dönmüş, dört beş dakika sonra da golü bulmuş ve 1-0 öne geçmiştik. Lakin ne olduysa, ilk yarının sonlarına doğru oldu. Ankara`da lapa lapa kar yağmaya başladı. O dakikadan sonra, ani duruş yapmak isteyen her takım arkadaşımın ayağı kayıp düşüyordu. İlk golü, Rahmetli Ömür Abi çok rahat alabileceği topu, ayakları kaydığı için düşmüş ve rakip boş kaleye topu yuvarlamıştı. Karşımda oynayan’ İsmail’ diye çok iyi bir sol açık vardı. Bu oyuncu, o sezondan sonra Birinci Ligde yer alan Boluspor`a transfer olmuş ve uzun yıllar bu kategoride top koşturmuştu. Ona, siz nasıl kaymıyorsunuz dediğimde, kar yağacağını öğrendiklerini söyleyerek, ayakkabısının altını göstermişti. Görünce şaşırmıştım. Özel vidalı kramponları, bizim kramponların iki katı uzunluktaydı. Bizim takımındaki bazı oyuncuların ayakkabıları vidalı bile değildi. Üç golü de ayakta durmakta zorluk çektiğimiz için yemiştik. Müsabakayı 3-1 kaybetmiş ve İkinci Lig’e yükselme hayallerimiz bir sonraki sezona kalmıştı.
