Hermann Hesse, 20. yüzyılın en önemli Alman yazarlarından biridir. Yapıtlarında, kişinin uygarlığın yerleşik kalıplarından kurtularak özbenliğini bulmaya çalışmasını işleyen ve insanları kendi yaşamlarını kurtarmaya çağıran Hesse, Doğu gizemciliğini yüceltmiştir. 1960’larda Amerika’da canlanan Budizm ve Zen Budizmi akımları sırasında en çok okunan yazarlar arasına girmiş, romanları, öyküleri, denemeleri, şiirleri, politik makaleleri ve kültür alanındaki eleştirel yazılarıyla tüm dünyada 100 milyonu aşkın okura ulaşmış ve 1946’da Nobel Edebiyat Ödülü’nü almıştır.
Hermann Hesse, 2 Temmuz 1877’de Calw, Württemberg, Almanya’da doğdu. Babası Johannes Hesse, 1847 Estonya doğumluydu. Annesi Marie Gundert ise 1842’de dünyaya gelmişti ve çift Basel Mission isimli Hıristiyan cemiyetinin üyesiydi. Büyükbabası Hermann Gundert’ın yönetimindeki Calw’daki evdelerinde misyonerlik faaliyetleri içindeydiler. Aile 1880’de altı yıllığına İsviçre’nin Basel şehrine taşınıp, sonrasında Calw’a geri döndü.
Hesse, 20 yaşındayken Evangelical Theological Seminary’e katıldıktan bir yıl sonra isyankâr yanı ağır bastığı için okuldan kaçtı. Farklı bir dönem geçiren, anne babasıyla pek çok konuda anlaşmazlığa düşen yazar, intihar girişiminde bulunduktan sonra Christoph Friedrich Blumhardt kontrolünde bulundurulmak üzere Bad Boll isimli enstitüye yatırıldı. Carl Jung’un öğrencisi Lang’ın tedavi ettiği Hesse’nin ruhbilime ve Jung’a duyduğu ilgi bu durum sonrasında körüklenerek iç dünyasının zenginleşmesine neden oldu.
Hesse’nin önemli romanları arasında Knulp, Demian, Siddhartha ve Steppenwolf vardır. Hesse, savaşa karşı cephe alarak hümanizmi savunmuştur.
(Haber Merkezi)
